Bardowie i rybałci wędrujący po Faerunie korzystają z różnego rodzaju instrumentów, by pieścić słodką muzyką uszy słuchaczy. Wśród najpopularniejszych bezsprzecznie pierwsze miejsce zajmuje harfa - mała, duża, ręczna, stojąca; niemal każdy trubadur potrafi się nią posługiwać. Częste w użyciu są również liry, mandoliny oraz cymbały. Specyfika Faerunu polega jednak na różnorodności, kontynent ten, jak każdy inny, posiada również własne instrumenty, niespotykane nigdzie indziej.

Długi róg - specyficzny rodzaj fletu, spotykany na najbardziej cywilizowanych ludzkich terenach oraz u elfów, znanych wszakże ze szczególnych talentów artystycznych. Wykonywany z długich rogów niektórych zwierząt. Najcenniejsze i o najpiękniejszym brzmieniu wytwarza się z jednorożców.

Glaur - można je kochać albo nienawidzić. To nieduże, poręczne, mocno zakrzywione rogi, wyposażone w bogaty system wentyli, przez co brzmieniem przypominają trąbkę. Szeroko rozpowszechnione wśród ludzi, są w użyciu także u słonecznych elfów oraz niziołków - przy czym te ostatnie wprost je uwielbiają. Szczególną odmianą glauru jest glun - zbudowany w ten sam sposób, ale pozbawiony wentyli. Ma mocniejsze, głębsze brzmienie, wprawiające w wyjątkowo melancholijny nastrój.

Ptasia fletnia - znana również pod innymi nazwami, zależnie od regionu, jako shalm lub fletnia pana. Za życia boginki Liiry, pełniły funkcję jej świętych instrumentów, dziś przypisywane są głównie satyrom, a także leśnym oraz dzikim elfom - wśród których są szeroko rozpowszechnione. Nie rozstają się z nią żałobnicy po zamordowanej przez Cyrika Liirze.

Ręczny bęben - bęben o dwóch membranach. Szeroko rozpowszechniony zwłaszcza wśród ludów barbarzyńskich, w Rashemenie, Narefell oraz w co bardziej cywilizowanych plemionach orków i w społecznościach półorków. Właściwe wojownikom, którzy zagrzewają się nimi do walki oraz demonstrują siłę mocnymi uderzeniami w błony.

Shawm - intrument o dwóch stroikach, przypomina fagot lub obój. Popularny zwłaszcza wśród gnomów. Jako wynalazek "małej rasy" jest dla pozostałych wyjątkowo poręczny, lekki.

Śpiewny róg - rodzaj fletu, jego najpopularniejsza odmiana, występująca praktycznie we wszystkich regionach i u wszystkich ras. Głośny, brzmi na wysokich dźwiękach i wymaga nie lada talentu. Ponieważ można go wytworzyć zarówno z popularnych, jak i rzadziej spotykanych zwierząt, nie musi być drogi.

Tantan - uroczy tamburyn popularny zwłaszcza wśród niziołków oraz ludzi żyjących na południe od Dolin. Subtelny, nielubiany szczególnie przez krasnoludy, które wolą bardziej toporne, głośniejsze i o niższym brzmieniu instrumenty perkusyjne.

Thelarr - Prosty stroikowy instrument, nazywany także świstawką. Łatwo go opanować i jest tak tani, że wielu bardów daje go dzieciom w prezencie. Łatwy w nauce. Popularny raczej na wsiach i wśród podróżników, pomaga w tresurze wielu zwierząt, zwłaszcza stadnych - ze względu na prostotę nieszczególnie ceniony na dworach.

Tocken - Zestaw rzeźbionych, owalnych dzwonków, na których gra się jak na cymbałach. Popularny w cywilizacjach podziemnych i posiadających budynki, w których wzmocnieniu ulegają jego rezonujące dźwięki. W zależności od dokładności, piękna rzeźbień, osiąga zawrotne ceny.

Wojenny gong - Gong skonstruowany z jednej lub wielu tarcz, często należących do pokonanych przeciwników. Gra się na nim drewnianymi młotami lub w ekstremalnych przypadkach młotach bojowymi. Gobliny oraz krasnoludy często na zmianę konstruują wielkie gongi wojenne oraz starają się zniszczyć podobne tarcze należące do wrogich sił. Jest nieodłącznym elementem kultury wojennej tych ras.

Yarting - gitara wywodząca się bezpośrednio z Amn, nieśpiesznie zdobywająca popularność poza jego granicami. Niezwykle popularna w samej Athkatli, zwłaszcza wśród młodych i pomimo świeżości; to stosunkowo nowy instrument.

Zulkoon - Składane, na wpół przenośne organy dęte, przez wielu wiązane z zulkirami z Thay, których niewolnicy przewożą takie instrumenty wozami, by móc zadowolić swoich panów. Kompozytorzy utworów na te organy są hojnie nagradzani i wysoko cenieni wśród tamtejszych wyżyn społecznych. Niezwykle drogi.