Jan Jansen

Doświadczenie : 18 Liczba postów : 36 Data dołączenia : 09/08/2013

Jan Jansen

Jan Jansen nie przyciąga uwagi swoim wyglądem. Gnom ma czarne włosy oraz czoło, które zaczęło już dążyć do połączenia się z plecami. Robi to za niego przedmiot, na pierwszy rzut oka niewiadomego przeznaczenia, na drugi jednak widać spust oraz otwór, przez który zwykły wylatywać bełty. Ta z braku lepszego określenia, kusza składa się z mnóstwa przekładni, kółek i sznurków. Malec jest ubrany w jeszcze dziwniejszy strój, pełen rzemyków, do których poprzyczepiane są rozmaite narzędzia, od filigranowych młoteczków, po kawałki drutu. Wykonana jest z jakiegoś, dziwnego materiału, Jan zapytany o niego odpowiada, że to zagęszczona rzepowa żywica, sprowadzona z samej Halrui. Jego ręce okrywają rękawiczki z tego samego materiału, nie widać jednak na razie żadnych zmian wprowadzonych przez ich posiadacza. Na głowie zaś, zwykł nosić kuriozum, dopełniające dziwactwa jego stroju. Skórzany pasek, z przyczepionym do niego, pojedynczym, sporej wielkości okularem. Gdy drepta ulicami Athkatli, raczy przypadkowo napotkanych przechodniów, wywodami na temat wyższości rzepy nad każdym innym korzeniem lub też historiami z życia intymnego członków swojej rozlicznej rodziny. Jan, kiedy ktoś pyta go wprost co porabiał ostatnimi czasy stwierdza, że pomimo wszystkich przeciwstawnych opinii, piwo z rzepy prócz świetnego smaku posiada także cudowne właściwości lecznicze. Naciskany, dodaje, że zna przypadki, w których owy trunek zadziałał lepiej od dekoktów sporządzanych przez uczonych kapłanów, czy inszych alchemików. Widząc, że masz ochotę na pogawędkę, rozpoczyna pasjonującą opowieść o jego wuju, żartobliwie zwanym Bąkalem a to z powodu wiatrów, które przyprawiały o mdłości całą jego wioskę, z której koniec końców został wygnany. W ślad za tą historią, idą kolejne, żadna jednak nie dotyczy Jana. Doprawdy nie wiesz czy robi to specjalnie, czy naprawdę ma poważne problemy z koncentracją uwagi. Spojrzenie ma roztargnione, nigdy nie wiadomo czy akurat słucha słów, które się do niego wypowiada. Poza tymi kilkoma szczegółami Jan jest całkowicie niepozornym gnomem.

Co wieść gminna niesie...

Podobno jest pierwszy do poszukiwania przygód i przyłączy się do każdej kompanii.

Mówi się, że większość intersów, które proponuje napotkanym osobom, może ściągnąć na nie gniew prawa.

Straszny z niego gaduła, co powie każdy kto miał pecha się na niego natknąć.

Widziano jak to jego ustrojstwo przybiło człeka do ściany za bark.

Ponoć jego dziwne zachowanie jest efektem bożego szaleństwa, jakie spotyka tych gnomów, których dotknął Gond

Doświadczenie : 23 Liczba postów : 136 Data dołączenia : 11/07/2013

Akceptuję.