Dość niepozorny. Szczególnie jak na elfa. Nie wyróżnia się z tłumu wzrostem, mieszcząc się w średniej dla jego rasy. Jeśli należałoby się przyczepić, to jedynie do jego sylwetki, która wydaje się być nieco szczuplejsza od jego braci, nadając mu tym samym łatkę zabiedzonego. Jednakże po zdjęciu ubrania i zobaczeniu nagiego torsu, na jaw wychodzą żylaste, jasno zarysowane mięśnie, widoczne dzięki braku tkanki tłuszczowej. Widok ten oczywiście nie należy do najładniejszych.
Maeglin jest posiadaczem jasnych, średnio długich włosów, które przyciemnia poprzez wcieranie w nie ziół, by ich kolor nie kontrastował z mrokiem nocy. Zwykle pozostają w nieładzie i opadają gdzie popadnie, zasłaniając po części jego twarz, wyłączając z tego miejsce gdzie osadzone są - niespotykane dla jego rasy - szare, matowe oczy, będące jego jedynym wyróżnikiem. Twarz elfa zdobią wyjątkowo łagodne rysy, wywołujące uczucie zaufania czy sympatii, co w połączeniu z prostym, niewielkim nosem i szerokim uśmiechem, którego nie używa za często, daje obraz nieszkodliwego młodzieńca, którym nie należy zaprzątać sobie głowy.
Dłonie zdradzają jego nawyk do trzymania broni. Ich uścisk jest pewny i silny, jak przystało na mężczyznę; a jednocześnie potrafi być również delikatny, jakby operował skalpelem. Również jego chód daje wiele do myślenia. Bezszelestny, pełen gracji i wigoru. Zdawać by się mogło, że wymaga to nie lada wysiłku i skupienia, jednak w rzeczywistości przychodzi mu to od niechcenia. Stąpa ostrożniem nie tracąc przy tym odrobiny szybkości.
Głosu, przypominającego szept, nigdy nie podnosi. Jest on jednak na tyle pewny i mocny, by bez problemu można go było zrozumieć. W czym pomaga również jego doskonała dykcja oraz melodyjny akcent, który wyczuje nawet mniej sprawne ucho.
Wszystkie detale, które składają się na jego postać sprawiają, że mógłby uchodzić nawet za przystojnego gościa, za którym niejedna panna by się obejrzała. Obraz ten jednak psuty jest przez ubiór mężczyzny. Stroni od kolorowego i eleganckiego odzienia, nosząc zwykle przylegające do ciała skórzane kurtki z wieloma kieszeniami, ciemną, lnianą koszulę, chustę pod szyją, gruby, grafitowy płaszcz z kapturem, robiący za posłanie i ochronę przed zimnem oraz ciemne spodnie. Specjalne buty o elastycznej i wytrzymałej podeszwie, rękawice bez palców, wyłożone od wierzchniej strony metalowymi blaszkami oraz skórzany pas dopełniają dzieła, nadając elfowi wyglądu osobnika, który nie do końca musi być potulny i towarzyski jak przekupka na targu.

Co wieść gminna niesie...



• Mówią, że dla kilku złotych monet, zabił swoich rodziców.


• Podobno przyjmuje zlecenia, które niekoniecznie są zgodne z prawem.


• Słyszano jak dopytuje się o dzieci Bhaala i sowicie wynagradza za istotne informacje.
  


• Gadają, że jest akolitą jakowegoś mrocznego kultu.


• Ponoć władania mieczem uczył się w Wysokim Lesie.


• Chodzą słuchy, że wykazuje niezdrowe zainteresowanie małymi chłopcami.