Mężczyzna lat około dwudziestu, przemierzający od niedawna ulice Athkatli przyciąga wzrok niewiast i budzi zazdrość co bardziej przeciętnych mieszkańców Miasta Pieniądza. Ubrany jest w ciemną pikowaną kurtę opinającą umięśnioną sylwetkę, brązowe skórzane spodnie i czarne buty z tego samego materiału sięgające do połowy łydki. Nosi także gruby pas, na prawym biodrze umocowana jest do niego średniej wielkości sakwa, zapinana dwoma rzemieniami, zaś na lewym wisi długi miecz w czarnej pochwie. Jego dłonie okrywają czarne rękawiczki z cienkiej skórki, które, gdyby były czystsze, pasowałyby raczej do szlachcica niźli do ich posiadacza. Całość ubrania jest uwalana pyłem drogi i poprzecierana w wielu miejscach. Chodzi niespiesznym, niemniej jednak pewnym krokiem. Jego ruchy są pełne wigoru, a w rozmowie zwykł żywo gestykulować. Ci z którymi rozmawiał mogliby z łatwością opisać jego dość specyficzną twarz. Czarne włosy, zawsze w nieładzie, są obcięte tak aby nie opadały na oczy. Te zaś są niezbyt duże i nieco skośne, barwy stalowo szarej. Nosi krótką nierówno przystrzyżoną brodę i wąsy okalające usta, z których rzadko kiedy znika delikatny uśmiech. Po spiczastych uszach i specyficznej budowie twarzy łatwo poznać, że to półelf.

Co wieść gminna niesie...



• Mówią o nim, że to wojownik jakich mało. Zresztą łacno to poznasz po jego muskularnych ramionach i mieczu przy pasie.


• Podobnież to zbój i prostak, dobrych ludzi po mordach pierze a z ladacznicami się zadaje.


• Jako szczenię uganiał się za magami przepotwornie - i coś mu po tym we krwi pozostało.


• Mówią też, że kto by znalazł co magicznego i nie wiedział co za czary się w tym kryją, do niego udać się winien.


• Do wina go ciągnie, zwłaszcza czerwonego. A gdy pić zacznie, skończyć nie potrafi...